Waarom een pruikenwinkel beginnen zult u zich afvragen?

Mijn ervaring met Alopecia Areata en pruiken 

Alopecia

 
Zomaar op een avond in augustus 2004 voel ik zelf een kale plek op mijn hoofd. Wat kan dat nou wezen? Hup internet aan en zoeken… Zo dan denk je te weten wat je hebt, Alopecia Areata. Nog even wat afbeeldingen erbij gegoogled en besef gelijk dat ik toch nog een geluksvogel ben met m’n ene kale plek.

Maar je raadt het al, er kwamen plekken bij en er gingen plekken weg, toch maar naar de dokter, die alleen maar kon bevestigen dat je gelijk hebt en dat er eigenlijk niets aan te doen is.

Dan word ik zwanger van mijn eerste kindje en mijn haar groeit weer overal dicht, alleen een hoge haarlijn van achteren, maar daar hangt de rest overheen, dus dat geeft niet. Het schijnt dus zo te wezen dat bijna alle zwangere vrouwen al hun haren vast houden en 4 maanden na de geboorte weer wat uit laten vallen. In juni 2005 wordt onze zoon geboren en 4 maanden na een geboorte beginnen dus ook de haren uit te vallen, maar bij mij komt er geen eind aan.

Mijn huisdokter heeft zelf zoiets nog nooit meegemaakt en gelooft niet dat het nog Alopecia is en er wordt bloed geprikt. En daar komt de uitslag; mijn schildklier schijnt te langzaam te werken en een van de bijverschijnselen daarvan is haaruitval.

Dus ik aan de Thyrax pillen (schildkliermedicijnen) maar het haar bleef uitvallen en in januari 2006 was ik helemaal en overal kaal, dus toch Alopecia Areata Universalis.

Toen kwam er ook meer het besef van de auto-immuunziekten bij ons in de familie en dat dat op een of andere manier toch met elkaar te maken heeft. Vroeger heb ik zelf heel veel last van eczeem gehad en nog altijd plekken die steeds terugkomen. Heb een tante, nichtje en achterneefje met vitiligo en een nicht met acute suikerziekte op ongeveer 40-jarige leeftijd, net als de traag werkende schildklier, allemaal auto-immuunziekten.

Ik moet zeggen dat ik er zelf best wel heel goed mee om kon gaan. Maar weet ook zeker dat dat komt in welke levenssituatie jezelf bevindt als de ziekte zich openbaard. Ikzelf was op dat moment 40 jaar, werkte in het bedrijf van mijn ouders, getrouwd met een lieve man en (ondertussen) moeder van 2 gezonde jongens. Het zou heel anders geweest zijn als ik veel jonger was en in een ander bedrijf zou werken, of als ik nog op school zou zitten.

Thuis en in de tuin loop ik (bijna) altijd zonder pruik, want ik vind het gewoon niet lekker zitten. Maar als ik wegga dan gaat hij wel op, persoonlijk vind ik het toch prettig en mooier om met pruik in het dorp te lopen. Daarom heb ik hem ook altijd los zitten en nooit vastgeplakt, hij moet gemakkelijk af kunnen.

Motorrijden doen we ook. Als de helm op gaat, gaat de pruik in de koffer van de motor. Van de zomer hebben we met een grote groep een rit gereden met een paar stops tussendoor. Daar was wel een vrouwtje bij die zich afvroeg hoe het toch kon dat mijn haar steeds zo mooi zat als ik de helm opgehad had. Complimentje toch, maar ik vertel dan ook gewoon dat ik kaal ben en een pruik draag. Ze mogen het van mij best weten, maar zoals ik al zei, ik vind mezelf er toch leuker uitzien met pruik.

Pruiken

Voor mijn eerste pruik met een goede vriendin en mijn mooiste foto naar een kapperszaak in de buurt gegaan, waar een paar pruiken aanwezig waren. Er werden uit boekjes met plaatjes en kleurenringen een vijftal pruiken uitgezocht die ik eind van de week zou kunnen passen.

Met het idee in m’n hoofd dat ik daar met een geweldig kapsel even later de deur uit zou lopen ging ik vol goede moed naar binnen. Daar kwam tijdens het passen dan een pruik uit die eigenlijk het “beste” paste en het “mooiste” was voor mijn koppie. Maar het haalde het niet bij het idee wat ik in m’n hoofd had met nog je eigen haar als “voorbeeld” in gedachten. Maar zonder pruik de deur uit was het ook niet voor mij. Dus die ene uitgekozen en afgerekend. Wordt nog een ziekenfondsvergoeding in mindering gebracht, dingen waar je dan (nog) niets van weet en op dat moment ook niet belangrijk is.

En dan sta je buiten, met voor het eerst een pruik op. Ik weet nog goed dat ik het er (onderweg naar huis) heel erg slecht mee had. Toen heb ik er toch even wat tranen, zeg maar gerust huilbui, om gelaten. En ja, dan kom je thuis en kreeg toch allemaal complimentjes dat het een mooi kapsel was en een mooie kleur. En dat doet je dan weer goed, het is toch een mooie oplossing voor mij.

Dan blijkt dat de pruik bij dagelijks gebruik maar een half jaar mee gaat en dan beginnen de kosten wel belangrijk te worden, want de vergoeding (eenmaal per jaar)  is te weinig.., of de pruikenprijs te hoog? Toen ben ik op internet rond gaan kijken en vond dezelfde pruik in het buitenland, goedkoper. Yes! En zo heb ik wel eens wat op internet besteld en verschillende kapperszaken geprobeerd. Maar een nieuw model in het buitenland bestellen om te proberen zit er eigenlijk toch niet in, want terug sturen gaat niet en zo ben ik dus ook wel eens met een pruik komen te zitten die niet leuk stond.

Daarna ben ik nog een keer zwanger geworden en kreeg veel haar terug en na de bevalling bleef het groeien. Geweldig, de pruiken konden bijna opgeruimd worden. Het was ondertussen januari 2009 en dacht zelf dat ik in februari een kort koppie kon laten knippen en geen pruik meer nodig zal hebben. Maar o nee, diezelfde maand begint het weer uit te vallen en in februari ben ik weer helemaal kaal.

Dan maar weer op pruikenjacht. Wat ik zocht is een pruikenwinkeltje met pruiken op voorraad waar je een model zo uit kan zoeken, passen kan en natuurlijk voor niet te veel geld! En een dergelijk adres kon ik slecht naar mijn zin vinden en toen was er wel heel sterk een idee/wens om het zelf te gaan proberen. Omdat ik ondertussen mijn werk door bedrijfsbeëindiging kwijt geraakt ben en de kinderen naar school/peuterspeelzaal gaan had ik ook de tijd om het allemaal uit te zoeken.

En daar komt nog bij dat ik midden in Nederland woon, heel centraal gelegen. En nu heeft er dan toch ook van mogen komen;

Ik heb in 2010 een pruikenwinkel opgestart!